że wolność w ich społeczeństwach ma charakter formalny. Społeczeństwo w starciach z ruchami antykolonialnymi i narodowowyzwoleńczymi ujawniło inne oblicze i innych charakter niż ten, który publicznie deklarowało pokoleniu swych dzieci. Z tych przyczyn atak zmierzał do uwolnienia człowieka od standaryzacji gustów i potrzeb, na dyskryminacji w wyborze dróg życiowego awansu, segregacji w środowiskach oddzielonych niezauważalnymi, lecz nieprzekraczalnymi barierami. W konsekwencji tego ataku kształtowała się postawa przez cześć socjologów i publicystów nazwana kontrkulturą. Kontrkultura w założeniach swych była otwarta. Inspiracji i rozwiązań szukała w różnych kierunkach. Orientacyjnie, ale w jakiejś mierze konsekwentnie, piętnowała konsumpcyjny model życia. Jednak w miejsce pogardy nie miała