pożerający ludzkie ciało, by ziścić przeznaczenie człowieka. Przeznaczenie do zmartwychwstania.<br>I jeszcze rysunek Blake'a "Drzwi śmierci" - stary człowiek, odchodzący w ciemność. I podpis: "&lt;hi&gt;POWIEDZIAŁEM DO ROBAKA: JESTEŚ MOJĄ MATKĄ I MOJĄ SIOSTRĄ&lt;/&gt;".<br>Ale to był dopuszczalny poziom metafor. Poziom, który Jakub mógł pojąć. Przysłowia, legendy, proste symbole, archetypy. Wystarczyłaby analiza semantyczna, porównanie pól znaczeniowych. Po co za-puszczać się tak daleko? W krainę lęku?<br>Po co, dla odkrycia tych szczątkowych motywów, prowadzić dwuletnie badania nad fizjologią owadów? Żadnego członu przenośni nie zmieni fakt, że owadzie oko składa się z kilkudziesięciu tysięcy aparatów optycznych.<br>Nieustannie krążą. Lubią to. Lubią mnie dręczyć. Ale