wpierdol trudno jest dostać metaforycznie. Idziesz na tego browara czy nie? - Zygmunt wszedł na pierwsze schodki.<br>- Browar, browar. Tak się kończą wszelkie próby kontaktów na wyższym poziomie - z udaną goryczą pożalił się Rubin.<br>- No chodź. Po co swary, po co kłótnie głupie, wnet i tak zginiemy w kapitalistycznej kupie - zakończył sentencją Zygmunt i skierował się do wejścia.<br>Rubin błyskawicznie sprzątnął swój warsztat pracy i wbiegł za Zygmuntem, nucąc wesoło "Gdy mnie w mózgu coś zaboli, koleś zginie w beczce soli, je, je, je".<br>Owo "sentencjonalne", niezbyt może wyrafinowane mówienie rzuca snop światła na takich ludzi, jak Rubin, Zygmunt, czy nawet nieobecna