dziecko i traci męża, mówi o nim i jego towarzyszach: &lt;foreign&gt;they're afraid to say they're afraid&lt;/&gt; (boją się przyznać do tego, że się boją). Ale ukazawszy to w nagromadzeniu epizodów, które wiąże tylko miejsce i chwila, O'Casey odkrywa w ludziach utajone złoża ludzkości, dobroci i męstwa. Nie jest to koncesja sentymentalna. Przejmująca ironia poetycka i dramatyczna odsłania się zwłaszcza w postaci zieleniarki Bessie Burgess. Ta piekielnica, złodziejka, zwolenniczka Anglii, zaprzątnięta bardziej losem Belgii niż rodzinnej Irlandii zdradza nieprzewidziane rezerwy moralne i ginie - od kuli angielskiej.<br>Jeśli się zważy, że O'Casey napisał tę sztukę zaledwie w dziesięć lat po powstaniu, trzeba podziwiać