I ciebie też się nie boję, mój Jeziu.<br>ZOSIA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;do Kuzyna&lt;/&gt;<br>Siadaj z nami do seansu.<br>KUZYN<br>Dobrze, ale pod warunkiem, że będziecie mi potem pomagać w wytrzymaniu tego wieczoru. Nie pójdziecie dziś spać tak wcześnie. Jestem szalenie opuszczony, a nie mam pieniędzy, żeby wyjechać.<br>AMELKA<br>Dobrze, dobrze. Siadaj.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Kuzyn siada na fotelu tyłem do widowni, odsuwając stół trochę na prawo. Pauza. Stolik zaczyna się ruszać&lt;/&gt;<br>&lt;page nr=102&gt;SCENA PIĄTA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Cicho, bez szelestu wchodzi lewymi drzwiami Widmo Matki i przechodzi milcząc na prawo. Stolik skacze parę razy i zatrzymuje się&lt;/&gt;<br>AMELKA<br>O! Mama już przyszła.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Nikt się nie rusza. Widmo siada na kanapie