odniósł wrażenie, że już go kiedyś widział. Ujrzał przed oczami obrazy tak niewyraźne, że sam nie wiedział, czy rzeczywiście wygrzebuje je z dna pamięci, czy są tylko tworem jego wyobraźni. Zobaczył budynek otoczony wysokim murem, strażników i kraty, zobaczył siebie w ramionach matki, zobaczył, jak matka wchodzi do długiego pomieszczenia, siada naprzeciwko nijakiego, łysawego mężczyzny oddzielonego od niej drucianą siatką i zaczyna z nim rozmawiać... Pamiętał - albo zdawało mu się, że pamięta - iż była umalowana, pachniała perfumami i często się uśmiechała.<br>Abib nigdy nie próbował spotkać się ze swoim domniemanym ojcem. Z tego, co się orientował, matka również się z nim