kołyszących się koron z prześwitem nieba pośrodku <br>jesteśmy jednością <br>i jedność tworzymy <br>wszystko pulsuje <br>gwar owadów <br>szelest traw <br>kołysanie drzew <br>słońca migotanie <br>ziemia przyjmuje nasz uścisk <br>i niebo - niebo - niebo - <br>ptak krzyczy razem z nami! <br><br> A potem wszystko ucisza się uspokaja nasyca kolebie płyniemy na obłoku w stanie nieważkości motyl siada ci na dłoni poruszasz nią lekko motyl odfruwa twoja ręka przypływa do mojej splatają się nasze palce jesteśmy szczęśliwi bezgranicznie szczęśliwi. <br>Żyję. Wiem, po co. <br> Andrzej...<br>Czułbym się bardzo nieszczęśliwy, gdybym zgodnie z życzeniem ojca wylądował kiedyś jako nauczyciel muzyki. Nie mogę w sobie odkryć talentów pedagogicznych. Muszę wprawdzie dorabiać