Typ tekstu: Książka
Autor: Stachura Edward
Tytuł: Poezje
Rok wydania: 1996
Lata powstania: 1962-1978
zowią mnie,
Pytacie się?
Jak zowią więc?
Zakuty Łeb.

A ja, ja się śmieję.
Ja znam bory, knieje.
Ja znam ostatnie ziemskie łąki,
Nad kwiatami tam brzęczą złote bąki.
W rzece nie zatrutej baraszkują pstrągi,
Zwierzęta mówią po polsku.
Listowie nie szumi o wojsku.
Symbole się włóczą samopas.
Promienie słońca siadają na oczach
I nikt już nie pognębi mnie.

Co robię tu,
W tym cudzym śnie?
Co robię więc?
Znalazłem się!

Gdzie pójdę stąd?
Nie wiecie, nie?
Gdzie pójdę więc?
A czy ja wiem!


Biała Lokomotywa

Sunęła poprzez czarne łąki
Sunęła przez spalony las
Mijała bram zwęglone szczątki
Płynęła przez wspomnienia
zowią mnie,<br>Pytacie się?<br>Jak zowią więc?<br>Zakuty Łeb.<br><br>A ja, ja się śmieję.<br>Ja znam bory, knieje.<br>Ja znam ostatnie ziemskie łąki,<br>Nad kwiatami tam brzęczą złote bąki.<br>W rzece nie zatrutej baraszkują pstrągi,<br>Zwierzęta mówią po polsku.<br>Listowie nie szumi o wojsku.<br>Symbole się włóczą samopas.<br>Promienie słońca siadają na oczach<br>I nikt już nie pognębi mnie.<br><br>Co robię tu,<br>W tym cudzym śnie?<br>Co robię więc?<br>Znalazłem się!<br><br>Gdzie pójdę stąd?<br>Nie wiecie, nie?<br>Gdzie pójdę więc?<br>A czy ja wiem!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;Biała Lokomotywa&lt;/&gt;<br><br>Sunęła poprzez czarne łąki<br>Sunęła przez spalony las<br>Mijała bram zwęglone szczątki<br>Płynęła przez wspomnienia
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego