Był czas, gdy pojęcie to odnosiło się tak do szabli, jak i do pałasza o klasycznej konstrukcji - z czasem wyłącznie do szabli i to nie tylko husarskiej. Tradycja ta sięga swymi korzeniami drugiej połowy XVII w., tj. czasów, gdy husaria używała pałaszy zamiennie z koncerzami, oprócz szabli jako podstawowej broni siecznej. U schyłku wieku, w związku z utraceniem przez husarię jej militarnej funkcji, pałasze i koncerze zostały przez tę formację stopniowo odrzucone. Oczywiście pozostawiono szablę, z tym że pozostano już przy pojęciu pałasza husarskiego, pałasza krzywego czy pałasza pochyłego. Dwa ostatnie pojęcia w sposób oczywisty odnoszą się do szabli, a nie