który zgwałcił Filomelę i uciął jej język, by go nie wydała), dodaje:<br><br>&lt;q&gt;Chwała Bogu, że te kraje<br>Niosą insze obyczaje;<br>Ani w Polszcze jako żywy<br>Zjawiły sie takie dziwy.&lt;/&gt;<br><br><br>Panna ósma rozwija motyw zaczerpnięty z folkloru:<br><br>&lt;q&gt;Pracowite woły moje,<br>Przy tym lesie chłodne zdroje<br>I łąka nieprzepasiona,<br>Kosą nigdy nie sieczona.&lt;/&gt;<br><br><br>Pochwała Doroty przez Pannę jedenastą zawiera najwięcej aluzji stylistycznych. Raz przypomina Pieśń nad pieśniami:<br><br>&lt;q&gt;Co miesiąc między gwiazdami,<br>Toś ty jest między dziewkami!&lt;/&gt;<br><br><br>za chwilę wtrąca motyw częsty u petrarkistów:<br><br>&lt;q&gt;Nos jako sznur upleciony,<br>Czoło jak marmur gładzony;<br>Brwi wyniosłe i czarnawe,<br>A oczy dwa węgla prawe.&lt;/&gt;<br><br><br>Następnie powtarza zdanie