zupełnie pusta. Na gołej ziemi w jednym z rogów ogromnej sali ułożone maty, siedzą na nich ludzie. Hindusi i paru białych. Wszyscy zwróceni twarzami w stronę, gdzie na fotelu, z nogami wspartymi na zydelku, spoczywa jogin. W jednej ręce ma wachlarz, w drugiej zapalonego papierosa. Na stołeczku w pokornej pozie siedzi petent i wsłuchuje się w ciche mruczando mądrości dobiegające z włosów długiej białej brody. Obok nich stoi ochroniarz, a kawałeczek dalej figura przedstawiająca jogina w większych niż naturalne rozmiarach. Każda wchodząca osoba musi obejść ją rytualnie dookoła co najmniej raz i pokłonić się posągowi. Po tej krótkiej ceremonii oddania hołdu