chałatach, jeden chory był o kurach i miał nogę zabandażowaną. Chirurg przemknął obok z uśmiechniętą, lecz nieruchomą twarzą, powiedział na prawo i na lewo: - Dzień dobry, dzień dobry i mknął dalej. Wprost się toczył po korytarzu zwinny, zgrabny. Fartuch furkotał raźnie. Chory na kulach zakuśtykał, dopędził chirurga koło rentgenologicznego gabinetu, skąd wyszła siostra zakonnica. Chory zapytał nerwowo:<br>- Panie dyrektorze, czy naprawdę nie ma pogorszenia? - Dlaczego woda cieknie z kolana? Dyrektor szpitala poklepał go po ramieniu, z ty m<br>samym nieruchomym uśmiechem rzekł:<br>- Głupstwo. Głupstwo. Żadnego pogorszenia. To wszystko jest na dobrej drodze - i zniknął za drzwiami. W gabinecie czekał na niego