Typ tekstu: Książka
Autor: Mariusz Sieniewicz
Tytuł: Czwarte niebo
Rok: 2003
z kwiatów. Ani drgnęło. "Może to moja dusza?" - przemknęło Drzeźniakowi przez głowę. "Chuj wie" - odpowiedział sobie. Był już tak blisko, że czuł nawet bijące ciepło, a blask oślepiał mu oczy. Jeszcze chwila.
Nieznajomy usiadł na ławce obok. Potarłszy zziębnięte ręce, patrzył na skradającego się do karuzeli Zygmunta.
Jeszcze chwila i... skoczył Zygmunt w to światło! Rzucił się na marę senną, na klucze Piotrowe, na stół operacyjny, na klamkę u świrów - surmy anielskie zagrały! chór pielęgniarek zaszczebiotał! ekagie zgasło! klamka wypadła! - i strumień wody zalał mu twarz... Taaak... Zygmunt szamotał się z płaszczem wkręconym w karuzelę... Zgniłozielonym płaszczem po dziadku, pamiętającym czasy
z kwiatów. Ani drgnęło. "Może to moja dusza?" - przemknęło Drzeźniakowi przez głowę. "Chuj wie" - odpowiedział sobie. Był już tak blisko, że czuł nawet bijące ciepło, a blask oślepiał mu oczy. Jeszcze chwila.<br>Nieznajomy usiadł na ławce obok. Potarłszy zziębnięte ręce, patrzył na skradającego się do karuzeli Zygmunta.<br>Jeszcze chwila i... skoczył Zygmunt w to światło! Rzucił się na marę senną, na klucze Piotrowe, na stół operacyjny, na klamkę u świrów - surmy anielskie zagrały! chór pielęgniarek zaszczebiotał! ekagie zgasło! klamka wypadła! - i strumień wody zalał mu twarz... Taaak... Zygmunt szamotał się z płaszczem wkręconym w karuzelę... Zgniłozielonym płaszczem po dziadku, pamiętającym czasy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego