zdmuchnięte, w mury oślepłe, nieporuszone - zimne i czarne, w bramy brutalnie zatrzaśnięte - Szpada Wysockiego łyskała przed kolumną gniewnym, stalowym zygzakiem...<br>Ostry skowyt wiatru podrywał się raz wraz, szarpał deskami szyldów, chwiał latarniami... Świstał szyderczo, przejmująco - Oderwał się z kolumny cień z najeżonym bagnetem i w pędzie pod latarnię ku Kazimierzowi skoczył.<br>- Bracie żołnierzu! Nuże z nami! - zawołał potrząsając gwerem.<br>Spojrzeli sobie w twarze.<br>Poznali się ...podchorąży Feluś Czartkowski - - Dokąd? - mruknął Kazimierz.<br>- Z nami! Wrogowi moskiewskiemu do piersi uderzyć żelazem!<br>- Nie znam wroga moskiewskiego...<br>- Na Boga! Czyś oszalał, Deczyński!<br>- Przytomnie mówię... Któż jest wróg? Ten, co gnębi i jarzmi...<br>- Moskal!<br>- To szerokie