głowie. Z Henrykiem przez trzy dni nie rozmawiałam.<br>- Z kim?<br>- No... z Henrykiem... z Kękusiem.<br>- Aha.<br>- Na co ty jesteś chory?<br>- Nie wiem. Pewnie się przeziębiłem.<br>- Dlaczego nie ma tu lekarza?<br>- Po co? Wyzdrowieję.<br>- O czym to mówiliśmy? Zaraz, zaraz... Zupełnie zapomniałam.<br>- O ludziach z Młynów. Wisia pochyliła się, jęła skubać więdnący bławatek. Powolutku, z namysłem darła niebieskie płatki na drobne strzępy. Później uniosła głowę i patrząc w bok rzekła:<br>- Pamiętasz, jak wracaliśmy wtedy ze szkoły przez las? Pamiętasz, chciałam ci coś powiedzieć, ale te wstrętne chłopaczyska zastąpiły nam drogę?<br>- Pamiętam.<br>- Widzisz, chyba niedobrze, że wtedy ci tego nie powiedziałam.<br>- To