albo między chaosem i energią... O światopoglądzie Gombrowicza rozprawiać wolno bez końca. Po prostu dlatego, że zakłada on nieustanną ucieczkę z systemów.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Ale Gombrowiczowskie pojęcie "stroju" jest niesłychanie pojemne:<br>pozwala nie tylko wprowadzić historię na deski operetki, ale również - wstrząsnąć pospolitym stosunkiem do kultury. Operetka jest niesłychanie antyparyska: Paryż zaś skupia wszystko, co w starej Europie brzydziło przybysza z Polski i z Argentyny zarazem, przybysza z krajów bezkształtu i niedojrzałości. Jesteście niewolnikami - zdaje się mówić Gombrowicz artystom i intelektualistom, pracowicie grzebiącym w piękności i mądrości. - &lt;q&gt;Pozwoliliście ujeździć się kulturze, podczas gdy naprawdę ona powinna wam służyć. Dlatego też jesteście nudni... gracie