być matką i móc dogodzić synkowi. Prawda?<br> DOROTA<br>Słucham jaśnie panią. Ja byłam też matką. Ale ja jestem szczęśliwa - mój syn zginął na wojnie.<br> MATKA (2)<br>Precz! Precz! Do makaronu! Ja mego syna uratowałam od wojny, bo on musi zbawić ludzkość całą. On jest wielki myśliciel, a przy tym taki słabowity. Tacy nie mogą ginąć - powinna być specjalna komisja...<br> DOROTA<br> przerywa jej<br>Znowu jaśnie pani piła za dużo, a pewnie na czczo do tego? Nie mogła to jaśnie pani dotrzymać choć do kolacji?<br> MATKA (1)<br>Ach...<br> Macha ręką ze zniechęceniem<br> DOROTA<br>Ja nic nie mówię przeciw paniczowi. Ale czasem lepiej mieć