lustrem, że czoło i nos mam usmolone jak kominiarz. Obmyłem twarz i wróciłem do pokoju.<br><br>- Polino Mojsiejewna - odezwałem się oficjalnie, starając się nadać głosowi jak największą obojętność - czy nie widuje pani Kazimiery Wacławowny?... Podobno mieszka w Kijowie, ale od dwóch lat nie możemy jej znaleźć... Bardzo ją lubię, to taka śliczna panienka...<br><br>Mówiąc to starałem się naśladować Piotrowskiego, który lekko zacinał się na literze "k", rozszerzał nozdrza i głośno sapał.<br><br>Ojciec roześmiał się, wobec czego powtórzyłem to samo zdanie imitując ruchy i sposób mówienia Jurczenki.<br><br>- Masz zdolności aktorskie - powiedziała matka. - Może i ty byś się uczył u Sołowjowa-Tamarina?<br><br>- Nie ma