szepcze do ucha kilka szybkich zdań.<br>Uśmiechamy s ię wraz z Frankerem. Ja szeroko, on zaledwie kącikiem warg.<br>Należy doceniać bystrość tego człowieka.<br>Franker zwraca się do pacjenta: - Drogi Grzegorzu. Do dzisiejszego dnia stosowaliśmy wobec pana dość surową dyscyplinę.<br>Dziś przeżyliśmy piękną chwilę. Jeśli pański stan nie ulegnie zmianom, ręczę słowem honoru: pojutrze dostanie pan przepustkę do miasta.<br>Sądzę, że wystarczy opieka i roztropność pani Małgorzaty.<br>- Och, wystarczy! - krzyczy z radości Małgorzata.<br>Patrzą sobie w oczy.<br>Twardowski lekko blednie, twarz Małgorzaty świeci własnym światłem.<br>Przyglądam się tym dwojgu z wyrozumiałością.<br>Już pojutrze. Będą odliczać minuty i godziny ja k paciorki miłosnego różańca