mięśni, czyścić z błon, wstrzykiwać domięśniowo solankę peklującą i sklejać. Leżakowanie zastąpiono masowaniem mięsa w chłodzonych bębnach próżniowych, co znacznie skróciło proces peklowania. Wiele wędlin, nie mających nic wspólnego z szynką, przywłaszczyło sobie jej nazwę, jak chociażby szynka z indyka.<br>Znawcy uważają, że warstwa tłuszczu na szynce podnosi jej walory smakowe, ponieważ powoduje u konsumenta zwiększone wydzielanie śliny wzmagając wrażenie soczystości.<br>Właściwie zapeklowana surowa szynka ma po przekrojeniu żywoczerwony kolor, a ugotowana - różowy. Szare miejsca świadczą o tym, że mięso peklowano niestarannie i że będzie się ono szybko psuło.<br>Po przekrojeniu szynka powinna być wilgotna, ale nie błyszcząca. Załzawienie występuje po