sobie swój groszek i rób konserwy! Mnie tam ani w głowie - i czarująca istota wywaliła na ziemię groszek, cisnęła miskę na stół i, wyszedłszy z kuchni, trzasnęła za sobą drzwiami. <br>Gabriela już stała z rękoma załamanymi w głuchej rozpaczy, a Hubert oniemiał ze zdziwienia. <br>- Co jej się stało? - zapytał. <br>Gabriela smutnie pokiwała głową. <br>- Nic jej się nie stało, ona zawsze taka! A przecież nawet doskonale wie, że to ja sama wytarłabym podłogę w kuchni. Ale naturalnie skorzystała z okazji, żeby mi nie robić tych konserw. Ona zawsze korzysta z okazji. <br>- Ano! To i my kiedyś skorzystamy z okazji, gdy się jaka