więc do dziewiąci,<br>A doktorowi mózg sie we łbie mąci.<br>"Trudny - powiada - mój rząd z tymi pany:<br>Szedłem spać trzeźwio, a wstanę pijany".&lt;/&gt;<br><br><br><br>Pointa jest tu dowcipną konkluzją zaobserwowanej sytuacji, a ściślej mówiąc są dwie pointy, ponieważ są jakby dwie kolejne sytuacje: "Doktór nie puścił, ale drzwi puściły" i "Szedłem spać trzeźwio, a wstanę pijany".<br>Fraszki zmierzają do sentencjonalności jako do formuły wiedzy o życiu i wskazówki postępowania. Może to być sentencja o walorze historycznego uogólnienia, jak na przykład we fraszce O Rzymie (księgi wtóre):<br><br>&lt;q&gt;Jako wszytki narody Rzymowi służyły,<br>Póki mu dostawało i szczęścia, i siły,<br>Także też, skoro mu