Przelatujące stado wron<br> Rzuca na trawę smugi cieni,<br>I stoi mój rówieśnik klon<br> W pozłocie słońca i jesieni.<br><br>Sklepioną dłonią skupiasz cień<br> Nad zapatrzonym w górę wzrokiem,<br>Ale już wkrótce zgaśnie dzień<br> W niebie na pozór tak wysokim.<br><br>Z moczarów, z okolicznych łąk<br> O zmierzchu wczesny chłód przenika,<br>I szybko spada słońca krąg<br> W pobliskie mroki października.<br><br>Dnia jutrzejszego mądry sens<br> Wypełnia noc jak szept miłosny<br>I w twoich oczach, w cieniu rzęs<br> Czytam zapowiedź nowej wiosny.<br><br>Obory, 1953&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;PIERŚCIEŃ&lt;/&gt;<br>Dom nasz stoi za górami, za miedzami, w ciemnym lesie,<br>A na progu leży pierścień i już nikt go nie podniesie