poniekąd paradoksalne - sekularyzację. Wspomniany przeze mnie niedawno Charles Colson pisał niedawno: <q>„Wygląda to dziwnie, iż wiara w wartość ludzkiego życia, czystość, świętość rodziny, prawa moralnego staje się dzisiaj czymś kontrowersyjnym. Kilka dziesięcioleci temu nikt nie kwestionowałby tych podstawowych zasad naszej cywilizacji. Chrześcijanie odrębnych tradycji - katolicy, protestanci, kalwini, arminianie - mogli spierać się o teologię, lecz mieli solidnie ugruntowaną wspólną wizję świata. Nawet ci, którzy odrzucili chrześcijaństwo, implicite przyjmowali filozoficzne osiągnięcia tradycji judeo-chrześcijańskiej. Lecz dziś chrześcijański konsens, obejmujący naturę egzystencji i moralną strukturę życia ludzkiego, nie jest już kulturową dominantą. Podczas gdy znaczenie chrześcijaństwa - katolickiego, protestanckiego czy prawosławnego - było tak wielkie we