pustyń Afganistanu jeszcze trudniej jest dostrzec kształt. Dopiero gdy wzrok przeniknie zasłonę kurzu, rdzawa skała okazuje się glinianym domostwem przyssanym do zbocza góry, od lepianki odrywa się brunatna figurka mężczyzny. Widać też innego mężczyznę, jadącego nieopodal na osiołku. Teraz przez głuchą ciszę wyraźnie przebijają się miarowe uderzenia kowalskiego młota, dobiegające spod odległych gór. Martwa kraina zaczyna żyć. <br>Khaki, kolor skalistych gór i pustynnych, zakurzonych równin, na których przyszło żyć Afgańczykom, stał się ich barwą naturalną. Ubrania, domy, a nawet twarze są w rozmaitych odcieniach khaki. <br>Pod wpływem wszechobecnego kurzu i ostrego słońca żywsze barwy szybko płowieją i upodabniają się do otoczenia