spotkania z Rachelą, tak jakby to nie oni pocięli jej futra nożem na drobne kawałki! A może tylko nadrabiali miną?<br>Sierioża wywinął młynka bałałajką, chwycił ją w locie, do boku przycisnął, brzdęknął w struny, zaśmiał się i zaśpiewał:<br>&lt;gap&gt;<br>Jurek zachichotał z uciechy i raptem podnosząc oczy zamilkł. Skądś - spod korzenia? spod mchu? - wychynęło brodate chłopisko i zawisło nad nimi z rozjarzonym wzrokiem! Tak niesamowitym, że chłopiec skulił się w sobie - lęk go tknął, że to sam bies zjawił się znienacka... Zwalisty Smętek ruski! I zobaczył w gąszczu brody poruszające się wielkie wargi, i głos usłyszał potężny.<br>- &lt;foreign&gt;Hospody pomyłuj&lt;/&gt;! Gniew Pana wisi