przejaw snobizmu i kołtuńskiego politykierstwa. Wielu pisarzy partyjnych po prostu bało się pokazywać w tego rodzaju miejscach publicznych. Donosicielstwo kwitło na każdym kroku, a Komitet Wojewódzki zbierał informacje ze wszystkich stron, ponieważ - zgodnie z metodą sowiecką - należało mieć na każdego haka, który w odpowiednim momencie zadziała, gdy dana osoba nie spodoba się partii.<br>A w kawiarniach mówi się przecież o polityce, powtarza się polityczne dowcipy, plotkuje na temat znanych osobistości.<br>Koledzy partyjni woleli nie pić kawy w towarzystwie. Nikt nie miał wątpliwości, że w każdym stowarzyszeniu czy instytucji byli utajeni konfidenci, na pewno zatem i wśród literatów ktoś pracował dla Urzędu