tłumoczkiem, w którym był pożyczony mi strój, pod pachą, ruszamy każdy w swoją stronę: ja do trójki, zakładu dla chłopców, a on do swojego domu na przedmieściu za Pałacem Czterdziestu Kolumn,<br>ale przedtem umawiamy się jeszcze na lekcję jazdy: godzina kosztowała niewiele, chyba jednego tumana, a motocykl, stary wanderer, setka, sprawował się niezawodnie (tak przynajmniej zapewniali koledzy), zapowiadała się więc świetna zabawa, a poza tym czekało mnie spotkanie z Sonią, która na pewno odnajdzie mnie, gdziekolwiek bym był, albo to ja ją odnajdę.<br>Zbliżenia<br>To dziwne: upłynęło już kilka lat, a ja wciąż nie umiem zapomnieć o Włodku i niemal codziennie podczas