Kossobudzki, świecki polityk i publicysta, wyraża opinie swego kuzyna i prorektora, biskupa Stanisława Karnkowskiego, broniąc w 1575 roku tak gorąco zasad zgody wyznaniowej. Kossobudzki przypominał, że ogniem i mieczem nie zdołano utrzymać Anglii w posłuszeństwie wobec papieża. To samo da się powiedzieć o znacznej części Francji.<br>Pan Bóg najwyraźniej nie sprzyja tym poczynaniom: herezja jest bowiem chorobą duszy, a nie ciała i bez leczenia tej pierwszej nic się nie osiągnie. Właściwa droga do pokonania reformacji wiedzie więc poprzez nauczanie, modlitwę, dobre uczynki i praktykowanie cnót chrześcijańskich. W tym samym czasie Marcin Białobrzeski, opat klasztoru cystersów w Mogile, w mowie pogrzebowej wygłoszonej