je lepiej wyraża, to postmodernizm. W takim społeczeństwie nowe, telematyczne media odgrywają zasadniczą, wręcz konstytutywną rolę. Dużo się zmieniło od połowy XX wieku, gdy jeszcze dominowały wielkie media masowe. <br>Postmodernizm jest odejściem od ideologii politycznej, odejściem od wszelkiej utopii, objawem utraty wiary w bogów nauki i rozumu. Koniec stulecia nie sprzyja angażowaniu się w trwałe i silne przekonania ani zaangażowaniu społecznemu, nie ma utrwalonych standardów, jest czasem relaksu, hedonizmu i indywidualizmu, życia chwilą (nie ma ideologii, które byłyby warte wielkich ofiar). Aspekty kulturowe postmodernizmu odrzucają szacunek dla tradycji, natomiast poszukują nowości i innowacji, chwilowej radości, euforii, nostalgii, pastiszu, niekonsekwencji. Nie ma