czy innymi wizjami przewidywanego biegu wydarzeń. Trzeba jednak przystać na główną tezę autora: historia nie jest zbiorem żelaznych konieczności, ale w znacznym stopniu sumą przypadków, co Demandt ukazuje na przykładzie dziejów i roli ich wybitnych przedstawicieli.<br><br>&lt;page nr=112&gt; &lt;q&gt;Pod tureckim jarzmem&lt;/&gt;<br> W 1683 roku wojska sprzymierzone, w tym również oddziały polskie, poniosły sromotną klęskę pod Wiedniem. Złożyły się na nią takie przyczyny, jak brak jednolitego dowództwa (siły austriacko-niemieckie demonstracyjnie nie wykonywały rozkazów polskiego króla), nieprzybycie w porę na pole bitwy oddziałów litewskich, wreszcie zbytnia wiara Jana III Sobieskiego w siłę uderzeniową husarii, której atak załamał się na świetnie zamaskowanych rowach fortyfikacyjnych przeciwnika