zdawał sobie jednak sprawy z siły zrewoltowanych. Zbytnio zaufał potędze swej armii albo liczył, że już na sam widok jego dobrze zorganizowanych i karnych oddziałów niesforna tłuszcza Pazura rozpierzchnie się w popłochu. Ośmiuset żołnierzy Nyilborka starło się z czterema tysiącami powstańców. Jego armia przyjęła bitwę na Wzgórzach Krzemiennych i ją sromotnie przegrała. Fala daborczyków zalała i zgniotła szeregi żołnierzy. Nyilbork zawisł na drewnianym haku, a jego ciało osadzono potem na sosnowej żerdzi i obnoszono wokół Gorczem. Następnego dnia przybyło do Dabory dwustu mężczyzn przysłanych przez Mistrzów Szkła z Uwegny. A dnia kolejnego zaatakowano Gorczem. Gorada też była na Przedgrodziu, opatrywała rannych