wykorzystaliśmy tu założenie, że mg=0, a zatem pg=Eg i w rezultacie &lt;gap&gt;. <br>Ważnym elementem dalszego rozumowania jest przyjęcie jednorodnej gęstości stanów w przestrzeni fazowej. W tym przypadku dla energii elektronu zawartej między E( i &lt;gap&gt; otrzymujemy (po podzieleniu przez "grubość" sferycznej warstwy &lt;gap&gt;<br>W powyższym zapisie pominięto współczynniki liczbowe i uniwersalne stałe fizyczne, takie jak , c, czy . Wyrażenie na prawdopodobieństwo wystąpienia stanu końcowego z elektronem o energii E( (i o odpowiednim pędzie p() możemy teraz zapisać w postaci: <br>&lt;gap&gt; <br>Drugi człon w powyższym wzorze (M2) wyraża "dynamikę" procesu, w zasadzie zależną od pełnych charakterystyk początkowego i końcowego stanu jądra. Funkcja &lt;gap&gt; wyraża wpływ kulombowskiego pola