swoje obowiązki wobec Polski. Przywróciłoby to równość wzajemnego stosunku.<br>Niezależnie od prac nad koncepcją regionalizacji, delegacja polska w Genewie była czynna w budowaniu konwencji rozbrojeniowej, współpracując ściśle z Francją.<br>W polskich kołach polityczno-wojskowych panowało przekonanie, że korzystnym dla Polski rozwiązaniem byłoby ustalenie poziomu zbrojeń przez konwencję rozbrojeniową na poziomie stanów posiadanych przez państwa w chwili jej podpisywania. Takie rozwiązanie mogłoby zahamować wyścig zbrojeń, co odpowiadałoby interesom Polski jako państwa, którego sytuacja ekonomiczna uniemożliwiała powiększenie armii. Odbierałoby to Niemcom pretekst do żądania swobody zbrojeń, a Polsce ułatwiałoby żądania dodatkowych gwarancji bezpieczeństwa w zamian za wyrzeczenie się podnoszenia poziomu swych zbrojeń.<br>Wyrażano też