cielesną (złodzieje, zabójcy); jednostki dostarczające lub/i konsumujące nielegalne dobra bądź usługi (narkomani, handlarze narkotykami, prostytutki, sutenerzy); jednostki, których zachowanie obraża poczucie przyzwoitości innych (nudyści, homoseksualiści, osoby uprawiające seks grupowy); jednostki, których przekonania są sprzeczne z panującą ideologią (dysydenci polityczni, członkowie sekt religijnych).<br>Jest kilka zasadniczych różnic między dewiantami o statusie osiągniętym i przypisanym. Przede wszystkim (z reguły) w zachowaniu dewiantów o statusie przypisanym brak jest - jak wspominałem - intencji naruszania norm. Drugim kryterium wyodrębniania dewiantów o statusie przypisanym jest wystąpienie reakcji społecznej. Reakcja społeczna stanowi bowiem niejako warunek konieczny istnienia dewiacji tego rodzaju. O tym, że dewiant o statusie przypisanym istotnie