położył na stole spracowane ręce - wypoczywał.<br>"Ja patrzę na nich z ciemności, a oni nic nie wiedzą" - pomyślał serdecznie Jerzy.<br>W tej chwili spostrzegł, że ktoś przy nim stoi.<br>To Zoja z rękami na drewnianych prętach sztachet także patrzyła w okno dużymi, uważnymi oczami. Chwilę milczeli.<br>- Siądziesz koło nich przy stole i będziesz jadł kolację? - zapytała cichutko.<br>Kiwnął głową bez uśmiechu. Nie wydało mu się śmieszne to naiwne pytanie.<br>- I będziesz rozmawiał?<br>- Będę.<br>- O wszystkim? Z ojcem i z matką?<br>- Będę rozmawiał o szkole i kolegach, o robocie tatka. Chcesz? Chodź ze mną do domu!<br>Potrząsnęła przecząco głową. Zapytała jeszcze:<br>- I