w zadumie,<br>Dzisiaj spojrzałem w miłość i zabiłem trwogę,<br>I odtąd w głębię serca wpatrywać się mogę -<br>Twego, co kochać nie chce, mego, co nie umie.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;OJCZYZNA&lt;/&gt;<br><br>Pośród sadów wiśniowych, chałup, ryżych zbóż,<br>W które nocą z dziewkami księżyc się zakrada -<br>Nie znam Rzymu, obca słoneczna Hellada<br>I nadreńskie ruiny strojne w wianki róż.<br><br>Konchą nieba mi szumi tu drzewo i ptak,<br>Obce są szarym skrzydłom fali morskiej dreszcze,<br>Na skrzypcach łąk, smyczkiem rosy, grają świerszcze,<br>Staw się z niebem rymuje, z jarzębiną mak.<br><br>Nie tęskni cudzoziemiec żaden od tych stron,<br>Gdzie zamiast gwiazd jaskrawych jabłonie się kołyszą,<br>Gdzie, szczypiąc bujne