śmierć się kołysze<br>Cała w rosach, cała w snach.<br><br>Potem nic nie słychać,<br>Jakby ktoś na dany znak<br>Nie chciał już oddychać -<br>Byle istnieć tak a tak...<br><br>A gdy świt się czyni -<br>Panna Anna dwojgiem rąk<br>Znów zataja w skrzyni<br>Drewnianego sprawcę mąk.<br><br>Sztuczne wpina róże<br>W czarny, ciężki, wonny szal -<br>I po klawiaturze<br>Błądząc dłonią - patrzy w dal...<br><br>Dźwięki płyną zdradnie,<br>Płyną właśnie tak a tak...<br>Chyba nikt nie zgadnie -<br>Z kim spędziła noc i jak?&lt;/&gt;<br><br><br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;W CHMUR ODBICIU&lt;/&gt;<br><br> W chmur odbiciu - śpią żółwie...<br>Woda z niebem - coś snuje i współwie -<br> Tą współwiedzą drżą liście,<br>Kwiaty o niej ziołom dają