I przemyśl parę spraw. No? - Mama <br>podchodzi do bardzo dokładnie milczącej Dominiki i na krótko <br>zamyka ją w lekkim uścisku. - Pozmywaj po kolacji. <br>A to "skąd wiesz", to od pana Pażycha. Był w mieście, <br>wracaliśmy razem i myśleli sobie. O babci.<br>Zostawia zamienioną w słup soli Dominikę, sama wyjmuje <br>kraciasty szal z komody i, nie oglądając się, wychodzi <br>z pokoju.<br>- Mama... - mówi cicho do zamkniętych drzwi wciąż <br>nieruchoma Dominika. - To co, że psychologia. Tej <br>też nie rozumiem.<br>Warcek szczeka krótko na schodach ganku, żegna panią <br>Kamilę i zatrzymany jej stanowczym "zostań", melduje <br>się Dominice posłusznie drapaniem w drzwi.<br>- Klamka! - podpowiada Dominika