zepsute stopki lub zaszło krótkie spięcie - odpowiedział. Położył latarkę na stole i podszedł do okna.<br>- Nie otwieraj!... - poprosiła.<br>Pomimo to otworzył i wyjrzał za okno w burzliwą, nieprzeniknioną noc.<br>- Cóż za ciemności! - zawołał, lecz Rebeka jego głosu nie słyszała, ponieważ za oknem działa się wprost jakaś kakofonia wrzasków, wycia, grzmotów szalejącej wichury. Chirurg zatrzasnął ramę i odskoczy ł z okrzykiem:<br>- Cóż to za piekło!<br>- Wyobraź sobie - powiedział, a Rebeka podniosła głowę z niecierpliwym niepokojem - wyobraź sobie, że światło zdaje się zgasło w całym mieście. To ją raczej uspokoiło.<br>- Ach tak - powiedziała i zapinała podwiązki. - Na pewno wichura uszkodziła coś w elektrowni