okienka.<br>A tam na chropowatej ścianie, którą od zewnątrz zamurowano te drzwi, spotkały się cztery pary bezradnych rąk.<br>- Ale obciach... zamurował skurwysyn fryzjer... - Jagiełło mówił litanijnym szeptem.<br>- Wygarnę - prosił Jerzy spod okna.<br>- Padnij! - to Zygmunt. - Żeby nie jęknął ten, który oberwie... - Tak jest - mruknął Jagiełło.<br> Raptem coś się zakotłowało. Zygmunt szarpał się z tym małym, obcym, wyrywając mu stena.<br>- Gówno. Gówno. Gówniarzu - stęknął szeptem, dysząc ciężko. - Wieszaj się na pasku, świnio. Bez hałasu. No.<br> Jerzy dotknął ręką piachu. Odróżniał nawet ostre drobiny węglowego miału. Rozczuliła go wielość świata, który pozdrawiał tym dotykiem. Jakiś ogryzek marchewki czy stary kartofel...<br>"A ten idiota, któremu