uniwersytetów zachodnich zakładały, że celem wyższych studiów winno być zarówno rozwijanie zdolności samodzielnego mylenia w określonych dziedzinach nauki u studentów jak i praca naukowa profesorów, wreszcie także formowanie dobrze przygotowanych specjalistów. Stąd też progiem oferował do wyboru szeroki wachlarz wykładów monograficznych - nie kursowych - i seminariów, nie tylko związany z &lt;orig&gt;koniecznościami&lt;/&gt; szkolenia zawodowego, ale przede wszystkim poszerzający horyzonty i przygotowujący do podejmowania samodzielnych rozwiązań. Sądzono, że lepiej formować samodzielne umysły zdolne sprostać nieprzewidywalnym okolicznościom niż trasować jednostki reagujące stereotypowo na stereotypowe zadania.<br>Przygotowaniem czysto zawodowym zajmowały się więc szkoły wyższego stopnia, ale nie uniwersytet stawiający sobie cele ogólnohumanistyczne. Miało to nawet wyraz