jest to oczywiście tak proste. Artyści współcześni zazwyczaj nie myślą o wiecznej sławie, mają więc jakby mniejsze ambicje niż Herostrates. Zamiast kształtować swe wizje w materiale trwałym, w kamieniu, spiżu etc. - niezmiernie często sporządzają je z czegoś, czego przeznaczeniem jest rozlecieć się po krótkim czasie: z piasku, papieru, błota, zmiętych szmat, z rzeczy mokrych i przegniłych. Zdarza się, że akt destrukcji dokonują oni sami, na miejscu. Są budowniczymi - i niszczycielami jednocześnie. <br>W IV wieku p.n.e. byłoby to niemożliwe. Oczywiście, zdarzały się pewnie jakieś niszczenia, podpalania w czasie uroczystości dionizyjskich, ale był to w końcu margines, było to święto, z