króla ani jego siedziby...<br><br>- Więc gdzie jest? - spytał szybko, zanim skończyła <br>mówić.<br><br>- Ja... - zaczęła niepewnym głosem.<br><br>- Powiedz prędko - rozkazał. - Jeśli <br>chcesz wyzdrowienia.<br><br>- Jest zupełnie gdzie indziej, tam, pod górami... - wyciągnęła <br>rękę w stronę południa.<br><br>Awaru obrócił z wolna spojrzenie. Niebieska ściana gór <br>piętrzyła się na horyzoncie, a nad nią zawisł <br>sznur białych obłoków. Wciągnął głęboko <br>powietrze, aby uspokoić bijące szybko serce. Kobieta czekała <br>na odpowiedź.<br><br>"Powiem jej - myślał - powiem jej, aby w dzień <br>silnego wiatru udała się na pustkowie i tam wykrzyczała <br>wszystko, co ma w sobie, a wiatr to porwie i nigdy już nie <br>będą dręczyć jej wspomnienia. Tak leczą