i Wanyangeri. Tylko po gwiazdach można <br>było poznać mijanie czasu. Ciemność pełna była <br>plusku i chrobotów drewna trącego o kamień. Awaru <br>leżał w płaskiej łódce, zwiesił dłoń <br>za jej brzeg i palce zanurzył w chłodnym prądzie. <br>Tuż przed Awaru płynął Wanyangeri, przed nimi zaś <br>i z tyłu ciągnął się nieskończony sznur <br>owych łódek załadowanych nie wiadomo gdzie i nie wiadomo <br>dokąd płynących kamiennym korytem, podobnym do zbadanego <br>przez Awaru poprzedniej nocy.<br><br>Zwierzę należące do Wanyangeri towarzyszyło im biegnąc. <br>Zdawało się, że noc przyprawia je o szaleństwo. <br>Sheri przepadał gdzieś w okolicy na długie chwile, a potem <br>pojawiał się niespodzianie, raz z