żadna ludzka istota, żadne nieszczęście ani przypadek nie mogą człowiekowi dać ani odebrać życia. Tylko Bóg może to uczynić"&lt;/&gt;.<br>Wzruszająca musi być - nawet dla ateisty, a tym bardziej dla wierzącego - ta głęboka ufność Mozarta pokładana w Bogu, ufność, jaką my, ludzie XX wieku, w znacznym stopniu zatraciliśmy. Dlatego może nas szokować rozmowa Wolfganga ze śmiertelnie chorym ojcem o kresie tej doczesnej wędrówki: "[...] nagle się dowiaduję - pisał - że jest papa poważnie chory! Nie muszę chyba mówić, z jak wielką niecierpliwością oczekuję pocieszającej wiadomości. Spodziewam się jej tak, jakby była zupełnie pewna, chociaż przywykłem do tego, by w każdej chwili być przygotowanym na