wsi.<br>Strome i skrzypiące, z chwiejącą się poręczą schodki prowadziły na piętro. W połowie ich Szretter przystanął i obejrzał się na Felka.<br>- Ty! - Co?<br>- Nie gadaj tylko za wiele.<br>- O rany! Za kogo mnie masz.<br>Szretter przygładził włosy i zapukał do pierwszych drzwi z brzegu. Przybita do nich była mosiężna tabliczka z zatartym prawie całkiem napisem: Stefania Bugucka. Niżej: Krawcowa.<br>Przez długą chwilę nikt nie otwierał.<br>- Może nie ma nikogo? - szepnął Felek wycierając o spodnie spocone dłonie.<br>Szretter zastukał mocniej. Tym razem skrzypnęły w głębi mieszkania drzwi.<br>- W porządku - mruknął.<br>Otworzyła im matka Marcina, drobna i wątła kobieta. Obaj znali ją