wędrował mezopotamski mit o walce bogów z potworem. Za czasów Sumerów zwycięskim bogiem, który pokonał smoka, był Enlil. Gdy Mezopotamię podbił król Akadyjczyków Hammurabi, pogromcą smoka stał się Marduk. Minęły wieki i hegemonię nad Międzyrzeczem zdobyli Asyryjczycy, a wtedy godność najwyższego bóstwa w państwie otrzymał Aszur. Pisarze asyryjscy wymazali na tabliczkach klinowych Marduka, a na jego miejsce wpisali imię swego własnego boga plemiennego Aszura. Zrobili to jednak niestarannie i w niektórych miejscach tekstu przeoczyli imię Marduka. Mit dotarł następnie do Palestyny, gdzie Hebrajczycy kazali Jahwe walczyć z potworem Lewiatanem czy Rahabem. Zdaniem niektórych uczonych mit przedostał się do chrześcijaństwa w formie