sercach młodzieńcy. Swój ideał wzorowany na mistrzach greckich - szlachetność ducha i zdrowe, silne ciało - Spartakus wcielał w czyn. Forsowne ćwiczenia i codzienny fechtunek nie mogły przeszkodzić w pracy nad doskonaleniem umysłu. Nowicjusze zrazu niechętnie, w miarę zaś przebywania pod opieką Spartakusa coraz gorliwiej wciągali się do nauki. Na własnoręcznie spreparowanych tabliczkach pociągniętych woskiem mozolnie dłubali rylcem pierwsze znaki i litery. Chciwymi uszami chłonęli wiadomości o Homerze, Likurgu, Agisie, o prawodawcach i bojownikach o lepsze jutro dla uciemiężonych. Otwierał się przed nimi nowy, szczęśliwy świat.<br>"Carissimus doctor" umiał opowiadać i uczyć. Rzeczy trudne stawały się łatwe i proste, niezrozumiałe - nabierały sensu, ciemne