natomiast znak równości. Wysłuchiwanie samo-donosów Rzeczywistości - to przecież nic innego jak pełne najwyższego szacunku cytowanie tejże Rzeczywistości verbatim i in extenso. Bez zrozumienia tego wyjściowego paradoksu nie zrozumie się twórczości Białoszewskiego.<br>1993&lt;/&gt;<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;div year=1993&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Co pozostaje - niestety <br>Myśli o "sprawie Christy Wolf"&lt;/&gt;<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br> Wolne żarty. A jednak absurdalna teza "Christa Wolf jako tabula rasa" narzucała się jako jedyne zdroworozsądkowo możliwe wyjaśnienie nawet niżej podpisanemu sceptykowi, gdy w przetłumaczonym właśnie na angielski i wydanym w Stanach zbiorze What Remains and Other Stories czytał opowiadanie Autoeksperyment. Utwór ten, napisany w r. 1972, jest opartą na dość wysilonym humorze fantazją quasi-science-fiction (z elementem nieprawdopodobieństwa i